Καλώς ήρθατε!!!

Είμαι η Χριστίνα και αυτή είναι η πρώτη μου προσπάθεια δημιουργίας ενός blog. Είμαι καθηγήτρια ξένων γλωσσών και δίδαξα περίπου είκοσι χρόνια σε σχολεία και πανεπιστήμια στην Ελλάδα και στην Αμερική. Έχω πτυχία σχετικά με τη διδασκαλία μικρών παιδιών και όχι μόνο, παρακολούθησα αμέτρητα σεμινάρια, διάβασα άλλα τόσα βιβλία διδακτικής και σχετικά με την ανάπτυξη των παιδιών.

Κάποτε νόμιζα ότι λόγω επαγγέλματος ήξερα πολλά για την ανατροφή των παιδιών και ότι θα ήμουν έτοιμη όταν θα έρχοταν το δικό μου. Αμ δε!!! Πόσο μεγάλο λάθος έκανα!!! Άλλο να έχεις τα παιδιά των άλλων και να κάνεις συγκεκριμένα πράγματα μαζί τους για μια-δυο ωρίτσες και άλλο να έχεις το δικό σου 24 ώρες το εικοσιτετράωρο!!!

Όταν λοιπόν απέκτησα το όμορφο και χαρισματικό αγοράκι μου (δεν κρύβεται η περήφανη μαμά!!!) και όσο μεγάλωνε, αναθεώρησα πολλές από τις απόψεις μου και  κατάλαβα ότι είχα πολλά πράγματα να μάθω. Σε πολλές περιπτώσεις δεν ήξερα ποια ήταν η σωστή αντίδραση, τα σωστά λόγια που έπρεπε να χρησιμοποιήσω για να τον καθοδηγήσω και να τον βοηθήσω να χειριστεί τα συναισθήματα του ώστε αυτός ο μικρός ανθρωπάκος να γίνει ευτυχισμένος και χαρούμενος ενήλικας.

Ύστερα, όταν ξεκίνησε το σχολείο, διαπίστωσα ότι οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί (μέσα κι εγώ!), έχουμε πολύ καλές προθέσεις, διαθεση, αγαπη και θέληση να ασχοληθούμε με τα παιδια. Όμως μας δυσκολεύουν οι ελλιπείς και αποσπασματικές γνώσεις που έχουμε κι έτσι ακολουθούμε την παραδοσιακή μέθοδο πειθαρχίας (που ξέρουμε και εμπιστευόμαστε!!) η οποία πολύ γρήγορα αποδείχθηκε ότι δεν δούλευε, κάνοντας σπασμωδικές κινήσεις που σίγουρα δε βοηθούν τα πιο δύσκολα παιδάκια.

Χρειαζόμουν γνώσεις...

Ευτυχώς υπάρχει ο καλός μας φίλος το διαδίκτυο! Άρχισα να ψάχνω και να διαβάζω ό,τι μπορούσα να βρω σχετικά με τα παιδιά και την ανατροφή τους. Βιβλία, έρευνες, blogs και πολλά άλλα. Διαπίστωσα ότι υπάρχουν πααααααρρααα πολλές πληροφορίες, κάποιες χρήσιμες, κάποιες όχι και τόσο.

Μέσα από όλο αυτό το ψάξιμο βρήκα συμβουλές, τεχνικές που με βοήθησαν πολύ όχι μόνο να γίνω καλύτερη μητέρα αλλά και καλύτερος άνθρωπος. Ήρθα πρόσωπο με πρόσωπο με τα δικά μου δυνατά σημεία αλλά και με τις αδυναμίες μου. Έμαθα να επικοινωνώ καλύτερα με το παιδί μου αντί να φωνάζω και να νευριάζω.

Ο σκοπός λοιπόν του blog είναι να μοιραστώ αυτά που έμαθα και συνεχίζω να μαθαίνω μέσα από  αυτή μου την αναζητηση. Είναι σημαντικό να μπορούμε να απολαμβάνουμε και να ευχαριστιόμαστε τις σχέσεις με τα παιδιά και τους μαθητές μας. Ο χρόνος άλλωστε που θα είναι παιδιά φεύγει τόσο γρήγορα και είναι στο χέρι μας να δημιουργήσουμε όμορφες αναμνήσεις μαζί τους.